Tot de jaren 2000 vond het merendeel van de Engelse bevolking dat het verkeerd was om homoseksueel te zijn. Voornamelijk ouders waren bang dat hun kinderen zouden leren over lhbti+ onderwerpen. Zij waren bang dat hun kinderen zouden denken dat homoseksualiteit oke is. In de jaren 80 was ook de aids pandemie. Dit leidde tot nog een slechter beeld van de queer gemeenschap. Er was een stigma en veel misinformatie.
Toen in 1993 het boek ‘Jenny lives with Eric and Martin’ uitkwam brak er chaos uit in het parlement. Het boek gaat over een meisje dat met haar twee vaders woont. De conservatieve partij gebruikte dit als argument voor section 28. Dankzij deze wet waren scholen niet toegestaan les te geven over homoseksualiteit of het te promoten. Deze wet zorgde ervoor dat veel jongeren geïsoleerd opgroeiden. Docenten konden gepeste kinderen niet helpen.
De wet maakte deel uit van the Local Government Act 1988. De wet is van 1988 tot 2003 van kracht geweest. Dankzij de Labour goverment werd de wet ingetrokken.
In 1988 Booan Temple gatecrashed a live BBC broadcast to protest against Section 28 – and 30 years on she's still fighting for LGBT rights.#LGBTHistoryMonth #LGBTHM19 🏳️🌈 pic.twitter.com/W9KCyixfyJ
— BBC Stories (@bbcstories) February 5, 2019
